Meer info over de Butia capitata
Hieronder vindt je meer info over één van de meest koude bestendige vederpalmen van de wereld.
Zoals op kaart 1 te zien is, komt de Butia capitata uit Zuid-Amerika.
Als we vervolgens inzoomen op Zuid-Amerika (kaart 2), dan zie je het land waar deze palm voorkomt: Brazilië.
Als we nog verder inzoomen (kaart 3), dan zie je 2 gebieden. Gebieden a en b, dit zijn grofweg de 2 gebieden waar de Butia capitata oorspronkelijk vandaan komt. Deze populaties leven afzonderlijk van elkaar en zijn misschien zelfs afzonderlijke soorten. De Noordelijke populatie (a) komt grofweg voor in de staten Bahia, Goiás en Minas Gerais. Hier groeit de normaal bekende vorm van de Butia capitata. De zuidelijke populatie (b) wordt var. odorata genoemd en heeft een meer gedrongen groei. Deze komt voor in het uiterste zuiden van Brazilië en het uiterste noorden van Uruguay. Volgens sommigen heeft de zuidelijke populatie een iets betere koude bestendigheid.
Butia capitata (gebied a)
Bovenstaande foto's zijn voorbeelden van hoe de "normale" vorm van de Butia capitata eruitziet in het wild. De "gewone" Butia capitata komt voor in het binnenland (zie kaart) en wordt vooral qua stam een stukje groter. De koudebestendigheid is zo'n -10 tot -12°C voor exemplaren van een redelijk formaat. Bescherming tegen vocht is wel zeer aan te raden in de winterperiode. En in de koudere gebieden van Nederland, ook bescherming tegen kou d.m.v. extra verwarming.
De foto links toont mooi aan hoe de B capitata in het wild kan worden aangetroffen. Duizenden bij elkaar! Persoonlijk vindt ik dat een heel mooi plaatje, zoveel Butia's bij elkaar. De Butia capitata kan nogal verschillen in verschijningen. De kleur van de bladeren kan verschillen van licht- tot vrij donkergroen. En vaak hebben de wat donkere vormen ook een witachtige waslaag over de bladeren. Daar is echter wel veel zon voor nodig om die laag te behouden. Maar de B. capitata heeft zowieso een zo zonnig mogelijke standplaats nodig. Deze palm is een echte zonaanbidder! De grond waar deze palm in gepoot wordt, dient goed water door te laten. In de warme periode is het wel heel belangrijk dat deze palm rijkelijk van water voorzien wordt, dan is de groei ook veel beter!
De B. capitata wordt in het Engels vaak Jelly palm genoemd. Hij dankt deze naam aan het feit dat de dadels van deze palm verwerkt kunnen worden tot een lekkere jam. Ze kunnen ook zo gegeten worden en schijnen erg lekker te zijn. Als je eigen palm groot genoeg is zal deze ook dadels in Nederland kunnen produceren.
Op de foto onder is de mooie bloeiwijze te zien van de B. capitata.
Butia capitata var. odorata (gebied b)
Zoals op de foto links mooi te zien is groeit de var. odorata aan het strand en wordt dan ook wel eens "strand Butia" genoemd. Volgens verschillende bronnen is de vorm iets meer koude bestendig door de ietwat zuiderlijkere biotoop. Zelf heb ik hier m'n twijfels bij omdat de "gewone" Butia meer uit het binnenland komt en ook wat hoger groeit dan de var. odorata. Waarschijnlijk zijn ze qua koude bestendigheid vrijwel identiek aan elkaar. Wel is de var. odorata wat compacter en minder groot, met een dunnere stam. Voor kleine tuinen is de var. odorata misschien dus een betere keuze. Tenminste als je ze kunt bemachtigen. De "gewone" B. capitata wordt namelijk veel meer aangeboden en zal daardoor ook wat goedkoper zijn. Tenminste bij grotere exemplaren.
Boven, rechts en onder nog wat foto's van (bloeiende) odorata's in het wild. De bloeiwijze is op de onderste 2 foto's heel mooi te zien.
Naar boven